March 08, 2002

แมวน้อยร้อยหมื่นชาติ

วันนี้หยุดงาน 1 วัน เพราะต้องไปธุระกับแม่ แถมฝนก็ตก อากาศก็ดี หนาวนิดๆ สงสัยพายุเข้ามั้ง อากาศเลยสบายทั้งวัน อยากจะนอนทั้งวันเลยจริงๆ :)นั่งเล่นเน็ทไปมาก็เลยไปเห็นกระทู้หนึ่ง เขามา post เรื่อง "แมวน้อยร้อยหมื่นชาติ" ไว้ ก็เลยเข้าไปอ่าน เรื่องนี้เคยมีคนแนะนำให้เราอ่านแล้ว เป็นนิทานภาพสำหรับเด็ก แต่เนื้อหาที่สื่ออกมานั้นไม่ได้เด็กตามเลย เป็นเรื่องของแมวน้อยผู้ที่ไม่เคยร้องไห้ซึ่งตายแล้วกลับมาเกินใหม่วนเวียนอยู่อย่างนั้น เห็นว่าเนื้อหาดีก็เลยเอามาตัดแปะเก็บไว้ เรื่องมีดังนี้(จริงๆมีรูปประกอบนะ)


แมวน้อย100หมื่นชาติ

มีแมวตัวหนึ่ง มีชีวิตอยู่มาถึง100หมื่นปี แมวน้อยเคยตายมาแล้ว100หมื่นครั้ง เคยเกิดมาแล้ว100หมื่นชาติ มันเป็นแมวลายเสือผู้เก่งกล้า คน100หมื่นคน เคยเลี้ยงดูแมวตัวนี้ คน100หมื่นคน เคยร้องไห้เมื่อแมวตัวนี้ตาย แต่แมวน้อยไม่เคยร้องไห้เลย แม้แต่ครั้งเดียว
----------------------------------------------------------------------------
ชาติหนึ่ง แมวน้อยเป็นแมวของพระราชา แต่แมวน้อยไม่ชอบพระราชา พระราชารบเก่งและชอบทำสงคราม เวลาออกรบ พระราชาจะพาแมวน้อยไปสงครามด้วย วันหนึ่ง แมวน้อยถูกลูกธนูของศัตรูยิงตาย พระราชากอดร่างแมวน้อยร้องไห้กลางสนามรบ พระราชาเลิกรบ ถอยทัพกลับพระราชวัง แล้วฝังแมวน้อยไว้ในอุทยาน ----------------------------------------------------------------------------
ชาติหนึ่ง แมวน้อยเป็นแมวของกะลาสีเรือ แต่แมวน้อยไม่ชอบทะเล กะลาสีเรือพาแมวน้อยท่องทะเล เที่ยวเมืองท่าไปทั่วโลก วันหนึ่งแมวน้อยตกจากเรือ แมวน้อยว่ายน้ำไม่เป็น กะลาสีเรือรีบเอาอวนช้อนแมวน้อยขึ้นมา แมวน้อยตัวเปียกโชกและตายเสียแล้ว กะลาสีกอดร่างแมวน้อยที่เปียกชุ่ม ร้องไห้เสียงดัง แล้วฝังแมวน้อยไว้ใต้ต้นไม้ ในสวนสาธารณะของเมืองท่าอันไกลโพ้น
----------------------------------------------------------------------------
ชาติหนึ่ง แมวน้อยเป็นแมวของนักเล่นกลประจำคณะละครสัตว์ แต่แมวน้อยไม่ชอบละครสัตว์ ทุกวัน นักเล่นกลจะจับแมวน้อยใส่กล่อง แล้วใช้เลื่อยผ่าครึ่ง หลังจากนั้น นักเล่นกลก็อุ้มแมวน้อยที่ขดตัวกลมออกมาจากกล่อง พร้อมกับโค้งรับเสียงปรบมือ วันหนึ่ง นักเล่นกลแสดงพลาด ใช้เลื่อยผ่าครึ่งแมวน้อยออกเป็นสองท่อนจริงๆ นักเล่นกลใช้สองมือหิ้วร่างแมวน้อยที่กลายเป็นสองท่อน ร้องไห้เสียงดัง ไม่มีใครปรบมือให้เลย นักเล่นกลฝังแมวน้อยไว้หลังโรงละครสัตว์
----------------------------------------------------------------------------
ชาติหนึ่ง แมวน้อยเป็นแมวของหัวขโมย แมวน้อยไม่ชอบหัวขโมยเลย หัวขโมยพาแมวน้อยเดินย่องเหมือนแมว ไปทั่วเมืองมืดๆ หัวขดมยจะเข้าไปขโมยของเฉพาะบ้านที่มีหมา ระหว่างที่หมามัวแต่เห่าแมวน้อย หัวขโมยก็งัดกุญแจเปิด_บสมบัติ วันหนึ่ง แมวน้อยถูกหมากัดตาย หังขโมยกอดร่างแมวน้อยและเพชรพลอยที่ขโมยมา ร้องไห้เสียงดังฃเดินไปตามทางกลางดึก เมื่อกลับถึงบ้าน หัวขโมยก็ฝังแมวน้อยไว้ในสวนเล็กๆ
----------------------------------------------------------------------------
ชาติหนึ่ง แมวน้อยเป็นแมวของยายเฒ่าผูเหงาหงอย แมวน้อยไม่ชอบยายเฒ่าเลย ทุกวัน ยายเฒ่าจะอุ้มแมวน้อย แล้วเหม่อมองออกนอกหน้าต่างเล็กๆ แมวน้อยนอนหลับอยู่บนตักของยายเฒ่าทั้งวัน ต่อมา แมวน้อยอายุมากขึ้น...มากขึ้นจนแก่ตาย ยายเฒ่าแก่หงำเหงอะ อุ้มร่างแมวน้อยที่แก่หง่อมจนตาย ร้องไห้ทั้งวัน ยายเฒ่าฝังแมวน้อนไว้ใต้ต้นไม้ในสวน
----------------------------------------------------------------------------
ชาติหนึ่ง แมวน้อยเป็นแมวของเด็กหญิงน้อยๆ แมวน้อยไม่ชอบเด็กน้อยเลย เด็กน้อยชอบอุ้ม ชอบกอดแมวน้อยนอน เวลาร้องไห้ ก็ใช้หลังแมวน้อยเช็ดน้ำตา วันหนึ่ง เด็กน้อยใช้เชือกพันตัวแมวน้อย สะพายไว้ข้างหลัง เชือกรัดคอแมวน้อยจนตาย เด็กน้อยกอดแมวน้อยที่คอพับคออ่อน ร้องไห้ทั้งวัน แล้วฝังแมวน้อยไว้ใต้ต้นไม้ แมวน้อยตายจนเป็นธรรมดา
----------------------------------------------------------------------------
ชาติหนึ่ง แมวน้อยไม่ได้เป็นแมวของใครเลย มันเป็นแมวข้างถนน แมวน้อยเริ่มเป็นแมวของตัวเอง แมวน้อยชอบตัวเองที่สุด เพราะแมวน้อยเป็นแมวลายเสือผู้เก่งกล้า จึงกลายเป็นแมวข้างถนนผู้กล้าหาญ
----------------------------------------------------------------------------
ไม่ว่าแมวสาวตัวไหน ก็สนใจจะเป็นเจ้าสาวของแมวน้อยผู้กล้า แมวสาวบางตัว หาปลาตัวใหญ่มาเป็นของฝาก แมวสาวบางตัว จับหนูตัวโตมาเป็นของขวัญ แมวสาวบางตัว เก็บลูกไม้แปลกๆมาเป็นชองกำนัล แมวสาวบางตัว ก็ช่วยเลียลายเสือของแมวน้อย แมวน้อยประกาศว่า "ข้าตายมาแล้ว100หมื่นครั้ง ไม่ว่าเรื่องอะไร ข้าก็ไม่ยี่หระ!" แมวน้อยชอบตัวเองยิ่งกว่าใครทั้งสิ้น
----------------------------------------------------------------------------
มีแมวสาวสีขาวสวยเพียงตัวเดียว ที่ไม่สนใจแมวน้อยเลย แมวน้อยเดินเข้าไปใกล้แมวขาว แล้วกล่าวว่า "ข้าตายมาแล้ว100หมื่นครั้ง!" แมวขาวเอ่ยเพียงคำเดียวว่า "อ้อ" แมวน้อยรู้สึกโกรธขึ้นมา เพราะว่าแมวน้อยชอบตัวเองที่สุด วันแล้ววันเล่า แมวน้อยเทียวไปหาแมวขาว และกล่าวว่า "เธอยังอยู่ไม่ถึงแม้แต่หนึ่งชาติ ไม่ใช่หรือ" แมวขาวตอบเพียงคำเดียวว่า "อ้อ"
----------------------------------------------------------------------------
วันหนึ่ง แมวน้อยตีลังกาสามตลบต่อหน้าแมวขาว แล้วกล่าวว่า "ข้าเคยเป็นแมวของคณะละครสัตว์ด้วยนะ" แมวขาวเอ่ยเพียงคำเดียวว่ส "อ้อ" "ข้าตายมาแล้ว100หมื่น..." แมวน้อยเอ่ยขึ้นมา แล้วหยุดกลางคัน ก่อนจะกล่าวว่า "ขออยู่ข้างๆเธอได้ไหม" แมวขาวตอบว่า "ได้" แล้วแมวน้อยกอยู่เคียงข้างแมวขาวตลอดมา
----------------------------------------------------------------------------
แมวขาวออกลูกแมวน้อยๆน่ารักหลายตัว แมวน้อยไม่เคยเอ่ยอีกเลยว่า "ข้าตายมาแล้ว100หมื่น..." แมวน้อยรักแมวขาวกับลูกแมวน้อยๆ ยิ่งกว่าตัวเองเสียอีก ----------------------------------------------------------------------------
ต่อมา ลูกแมวน้อยๆก็เติบใหญ่ ต่างแยกย้ายกันไป "ลูกๆคงจะกลายเป็นแมวข้างถนนผู้กล้าหาญแล้วสินะ" แมวน้อยพูดด้วยความพึงพอใจ "จ้ะ" แมวขาวกล่าวตอบ พร้อมกับส่งเสียงครางในลำคออย่างอ่อนโยน แมวขาวเริ่มกลายเป็นแมวชรา แมวน้อยส่งเสียงครางในลำคออย่างอ่อนโยนยิ่งกว่า แมวน้อยคิดว่า อยากมีชีวิตอยู่กับแมวขาวตลอดไป
----------------------------------------------------------------------------
วันหนึ่งแมวขาวนอนนิ่งไม่ไหวติงอยู่ข้างแมวน้อย แมวน้อยร้องไห้เป็นครั้งแรก กลางคืนก็ร้อง กลางวันก็ร้อง ตกค่ำก็ร้องอีก รุ่งเช้าก็ร้องอีก แมวน้อยร้องไห้100หมื่นรอบ รุ่งเช้าก็ร้อง ตกค่ำก็ร้อง จนถึงเที่ยงวันของวันหนึ่ง แมวน้อยจึงหยุดร้องไห้ แมวน้อยนอนนิ่งไม่ไหวติงอยู่ข้างแมวขาว
----------------------------------------------------------------------------
แมวน้อยไม่กลับชาติมาเกิดอีกแล้ว
----------------------------------------------------------------------------

(ผู้แต่ง ซาโนะ โยโกะ)


1 comment:

Anonymous said...

...