ทริปนี้ไปเที่ยวนานแล้ว เมื่อ 19 มกราคม 2550 แต่กว่าจะมาเขียนบล๊อก หวังว่าคงไม่ลืมเล่าอะไรนะ ต่อไปไปเที่ยวไหนจะเอามาบล๊อกแล้วกัน
งานนี้ใช้โปรโมชั่น AirAsia บาทเดียว ในการจองตั๋วนานหลายเดือนเลยทีเดียว แต่ก็คุ้ม เพราะเสียแค่ 1 บาท + ค่า tax ค่าน้ำมัน เบ็ดเสร็จเสียเงินไป 751 บาท เพราะไปเที่ยวเดียว ไม่รวมค่าเหยียบสนามบิน แต่เดี๋ยวขากลับจะนั่งรถทัวร์เข้าไทยเอา จริงๆวางแผนว่าจะไปเวียดนามด้วย แต่ยกเลิก เพราะเวลาไม่พอ
ไปเท่ยวบินที่ FD3612 ไฟล์นี้ออก 7 โมง วันที่ 19 มกรา จาก Bangkok(TH) ถึง Phnom Penh(CB) 8 โมง 10 นาที
งานนี้ได้ไปสนามบินสุวรรณภูมิสักที ออกจากบ้านแต่เช้า นั่ง Taxi ไปสนามบิน โอ้ ถ้าไปดอนเมืองเสียไม่ถึง 100 เพราะใกล้ แต่ไปสุวรรณภูมิรวมทางด่วนด้วย 250 ได้มั้ง
ไปถึงก็เอากระเป๋าเข้าเช๊คอินก่อนเลย ผู้คนเยอะพอสมควร โดยเฉพาะการบินไทย ไม่รู้ยืนรออะไรกัน (รูปนี่ไม่ใ่ช่ของการบินไทยนะ)
กระเป๋าไปแล้ว ในนั้นมีแต่หนังสือ
ไปเดินดูสนามบินเล่นดีกว่า ใหญ่จังเลย แอร์เย็นเฉียบ เสร็จแล้วก็ไปแลก US$ เอาไปเยอะๆเลย ยิ่งบาทแข็งช่วงนี้ เที่ยวสบาย
ภายในอาคาร สีสันสวยงามดี
ซื้อตั๋วเหยียบสนามบิน 500 บาท แว่วๆว่าจะขึ้นราคาแล้ว เสร็จแล้วเราก็รีบเดินเข้า Gate ทันใด
เฮ้ย ทำไมคนเยอะแบบนี้ จะไปทันไหมละ ขนาดแถวคนไทยนะเนี่ย แถวฝรั่งหนักกว่านี้อีก ตม. ทำงานช้ามาก (เห็นว่ามีปัญหาที่ระบบคอมพิวเตอร์) แต่ที่ดูๆ ก็ยังทำงานช้ามาก หวังว่าคงปรับปรุงแล้วนะ
เข้าไปก็เจอนี่เลย รูปปั้น "กวนเกษียรสมุทร"
Duty fee Shop ระหว่างทางที่วิ่งไป Gate ท้ายๆ เพราะเสียเวลาไปกับ ตม. ครึ่งชม. กว่า จน 7 โมงแล้ว เครื่องจะออกแล้ว เจ้าหน้าที่วิ่งมาตามแต่ไกล เพราะสงสัยว่าหายไปไหน แล้วก็วิทยุไปบอกว่าให้รอ เราเลยขึ้นเครื่องเป็นคนเกือบสุดท้าย เพราะยังมีติดอยู่ที่ ตม. เหมือนเราอยู่อีก 5-6 คน แน่นอน ฝรั่งบนเครื่องไม่ปลื้ม ไม่ปลื้ม
กว่าเครื่องจะออกก็นานเหมือนกัน พอเครื่องบินขึ้นไปแล้ว ปวดหูมาก เพราะว่าไม่ได้นั่งเครื่องบินมานานเกือบ 10 ปี เสียดายไม่ได้ถ่าย Taxi Way เพราะกลับมาก็มีเรื่องว่ามันแตก ร้าว พัง ทรุด เพราะตอนไปก็ปกติดี (ไม่รู้คนละด้านหรือเปล่า แต่เห็นตอนนี้ก็ไม่มีข่าวแล้วนี่)
บนเครื่องไม่มีอะไีรให้หม่ำมากมาย (แต่มีมาม่าให้สั่งได้นะ) เพราะเป็น low cost และบิน 1 ชม. เอง ทานอะไรมาก่อนแล้วกัน ส่วนรูปนี้ เครื่องกำลังร่อนลงกัมพูชา บ้านเมืองเขาโล่งสุดๆ ออกแนวแล้งๆ เหมือนต่างจังหวัดบ้านเรา
ขอบคุณ AirAsia สำหรับโปรโมชั่นดีๆแบบนี้
หน้าตาสนามบินเขาคล้ายๆดอนเมืองแฮะ
ดูกันอีกทีว่าถึงแล้วจริงๆ สนามบิน พนมเปญ ประเทศกัมพูชา หรือเขมรนั้นเอง
พอเข้ามาก็มาต่อคิวขอ Visa ที่สนามบินได้เลย ไม่ต้องไปทำล่วงหน้าที่สถานฑูตก้ได้ สนนราคาคนละ $20 เท่านั้น อ้อ เอารูปถ่ายติดไปด้วยนะ ถ้าไม่เอาไป เสียค่าปรับ $1 ฟรีๆ ก่อนออกจากสนามบิน อย่าลืมหาแผนที่เมืองแถวๆนั้นด้วยนะ (ผมลืม) หยิบๆมาเลย พวกแจกฟรี ของญี่ปุ่นจะเด็ดมาก เพราะละเอียดสุดๆ เอาไว้หาที่พัก ส่วน Lonely Planet นั้น แผนที่พอดูได้คร่าวๆ อย่างหวังอะไรมาก เพราะมันมีแต่ตัวหนังสือ เดี๋ยวจะไม่รู้ว่าไปที่ไหนดีแบบผม แล้วก็แลกเงินของเขามาเลย ไปแลกในเมืองเสียเปรียบเหมือนกัน ถ้าแลกไม่ถูกที่
ถ้าใช้จ่ายเป็นเงิน "เรียว" ของเขาได้จะประหยัดมากๆ ตอนไปเขาคิดที่อัตรา $1 = 4000 เรียว (บางที่ให้ 4100 นิดหน่อย) = 40 บาท แต่จริงๆให้เราแลกเป็น $US มาจะคุ้ม เพราะ $1 = 35 - 36 บาทเอง แล้วเอา $ ไปแลกอีกที
พอออกจากสนามบินก็จะมีฝูงชนมารอรับ อย่างเนืองแน่น พร้อมชวนให้เราเข้าเมืองด้วยราคา $2 ต่อคน เห็นมีคนบอกว่าถ้าเดินไปเรียก มอเตอร์ไซค์ หน้าสนามบิน จะเสียแค่ $1 (ไม่เห็นมีใครเดินไปเลย คงเพราะออกมาช้าด้วยนะ )
ก็ธรรมดาว่าพวกนี้จะพาเราไปส่งที่ๆพักที่ตกลงกันไว้ จะได้ค่านายหน้าเพิ่มอีก ซึ่งเราที่ยังไม่ได้เตรียมตัวมาดีก็ขอให้จัดไปดูที่ทางก่อน สนนราคาไม่เกินคืืนละ $10 ซึ่งเขาก็แนะนำให้ไปพักที่ใกล้ทะเลสาป ซึ่งไปดูมาแล้ว ถูกจริง บรรยากาศคล้ายๆ ถนน ข้าวสาร เหมาะสำหรับผู้ที่ต้องการอยู่นานๆ หรือฝรั่งแบกเป้ ประหยัดสุดๆ ห้องพอนอนได้ แต่ถ้าเป็นผู้หญิง ไม่แนะนำเลย หาที่อื่นเถอะ
นั่งมอเตอร์ไซค์เข้าเมือง สนนราคา $2 เพื่อซึมซาบบรรยากาศข้างทาง (เขาจ่ายหัวคิว $1 ตัวเขาได้ $1) กรุณาจ่ายเงินพอดี อย่าให้ทอน เพราะเขาไม่มีทอน ที่นี่มักจะขอทิปปิดท้ายเสมอๆ ก็จะให้หรือไม่ก็ได้ แล้วแต่เรา ซึ่งคนไทยคงไม่คุ้นเท่าไร อะไรวะ นั่งมอเตอร์ไซค์ต้องทิปด้วย ผมเลยให้ทิปรวมไป 20 บาท ให้ไปแบ่งกันเอง
อ้อ ที่นี่ขับรถคนละฝั่งกับบ้านเรานะ และรถที่นิยมสุดๆ คือ Toyota Camry ทุกรุ่น เก่ายันใหม่ แล้วก็ Lexus ที่เป็น 4wd นะ เห็นบ่อย Honda นี่ไม่มีเลย เบนซ์ก็ด้วย แทบไม่เห็น เดาว่าค่านิยมของเขาชอบ Toyota มากกว่า แบบ Camry รุ่นใหม่ = เบนซ์บ้านเรา
ปั้ม ปตท. ที่เจอระหว่างทาง น่าจะเป็นบริษัทร่วมทุนนะ
หลังจากที่สลัดมอเตอร์ไซค์ไปได้ ด้วยการบอกว่าไม่ถูกใจในที่พัก จะไปหาเอง ก็ขอให้เขามาส่งที่ริม แม่น้ำ โตนเลสาป แล้วเดินหาโรงแรมเอง ซึ่งราคาที่พักตกคืนละ $14 มั้ง จำไม่ค่อยได้แล้ว พอนอนได้ ห้องน้ำในตัว มีแอร์ ติดริมถนนเ้ส้นนี้แหละ ใกล้ตลาด ใกล้ที่เที่ยว
เมื่อได้ที่พัก เสร็จแล้วเราก็เดินไปยังพิพิธภัณฑ์แห่งชาติ ไปดูศิลปะโบราณของเขา สนนราคาค่าเข้าชม $2 ครับ ดูเวลเปิดปิดดีๆนะ ปิด 5 โมงเย็น มีพักเที่ยงด้วย
ต้นไม้หน้าทางเข้า ใหญ่จัง เป็นบ้านเราจะเหลือไหมน้อ ถ้าไม่ได้ผูกผ้าแดง
เมื่อเข้าไปก็เสียค่าโง่ก่อนเลย $1 เป็นค่าถ่ายรูปข้างใน ซึ่งก็เห็นบางส่วนห้ามถ่ายอยู่ดีล่ะ แม้จะมีป้่าย ไม่รู้จะซื้อทำไม เอาเป็นว่าสนับสนุนเขาแล้วกัน
ประตูทางเข้า เป็นไม้แกะสลัก ลวดลายสวยงามมาก
รูปปั้น หรือรูปหล่อสัมฤทธิ์มั้ง
รูปปั้นกษัตริย์ของเขมร การแต่งกายคล้ายๆเราจริงๆ
สวนกลางพิพิธภัณฑ์
อีกด้านนึง
ไฮไลท์เลย เข้าใจว่าเป็นรูปพระวิษณุ 8 แขน สมัยศตวรษที่ 6 -7 เขาห้ามถ่ายรูป เราก็ซูมเข้าไป
เสร็จแล้วก็ไปเดินเล่นที่ตลาดแถวๆนั้น
ธนาคารนี้แหละมั้งที่ให้เรทแลกเงินดีหน่อย ให้ 4100 กว่าๆ ดีกว่าตู้แลกเงินข้างหน้าอีก บริการดี มีน้ำดื่ม
หน้าพระราชวังยามเย็น เห็นว่าจำลองแบบมาจากพระบรมมหาราชวังบ้านเรา
ศาลานี้อยู่ริมแม่น้ำ สวยดี
คนที่นี่ว่างๆก็ตกปลากัน
ไม่รู้คืออะไรเหมือนกัน แต่เดาว่าคล้ายศาลหลักเมือง แบบนั้นอ่ะ คนไหว้เพียบ
มีปล่อยนกด้วย แต่ไม่ใช่นกกระจอกแบบบ้านเราแฮะ สีสวยกว่า
ฝรั่งหลายคนก็ขี่จักรยานเอา เพราะทางจักรยาน และฟุตบาท ใหญ่มากๆ
เดี๋ยวหาว่าหลอกกัน ใหญ่และสะอาดดี ว่าแต่ลายเหมือนบ้านเราเลย
เออ ขายส้มโอกันเป็นล่ำเป็นสันเลยแฮะ
ใกล้ๆมีมหาลัยพระอยู่ สงสัยนี่เป็นรถรับส่งนักเรียน (พระ)
โรงแรม 5 ดาวที่เห็นได้ริมแม่น้ำอีกด้วย หรูหรามาก ของคนไทยแน่ๆ
สวนสาธารณะที่พบเห็นได้บ่อยมากๆ และมีคนมานั่งเล่นเรื่อยๆ
ตึกที่จะทำเป็นสำนักงาน + mall มั้ง
หิวแล้ว เลยแวะไำปหาอะไรกิน เห็นไอ้ที่เป็นขนมปังกรอบๆ ใส่ไส้แปลกๆ ไม่แน่ใจว่าเรียกว่าอะไรนะ แต่ไปยืนดูเขาทำ ท่าทางน่าอร่อย เลยสั่งมา 1 อัน ราคาก็จำไม่ได้แฮะ 3000 เรียวมั้ง (30 บาท)
แล้วก็น้ำสับปะรดปั่น (ใส่นมสดด้วย แปลกดี) รสชาด หวาน มัน อร่อยปะแหล่มๆ
ส่วนเจ้านี่ มีใส่เป็น หูหมู? หมูยอ หมูสับ ผัก แยม? รสชาดออกหวานนำ คนที่นี่กินหวานมากๆๆๆ ขอบอก แต่ขนมปัง บาง กรอบมากๆ อร่อยดี (ร้านนี้อร่อยที่สุดที่กินเทียบหลายๆที่ และราคาไม่แพง)
นั่งกินลม อยู่ที่สวนสาธารณะอีกแห่ง ขนาดใหญ่ดี มีคนมาออกกำลังกาย และเล่นตะกร้อกัน แต่ตะกร้อของเขาเป็นเหมือนเตะลูกขนไก่อ่ะ เรียกชื่อไม่ถูก
เห็นไกลๆนั้นเหมือนอนุสาวรีย์เลย สงสัยเดินไปดูดีกว่า
เขาเรียกว่า Independent Monument วงเวียนตรงนี้ อารมณ์เหมือนอนุสาวรีย์บ้านเรา แต่รถไม่ติด เพราะมันไม่มีไฟแดง! รถไหลไปตามวงเวียนเอง ไม่ชนกันด้วย เออ เก่งแฮะ
ตู้ ATM เขียนว่า "บริการ 24 ชม."
เบอร์เกอร์ที่นี่ Lucky Burger แล้วไหนละ Mc
ราคาน้ำมันที่นี่ ลิตรละเกือบ 35 บาท บ้านเราน้ำมันยังถูกแฮะ ไม่น่าเชื่อ
ป้ายโลโก้คุ้นๆ กลุ่มชินฯ นี่เอง นี่ก็ร่วมทุนอีกแล้ว
คุ้นๆไหมครับ เจ้านี้ เล่นเลขเหมือนที่บ้านเราเลย กับ The Pizza จะเห็นได้ว่านักธุรกิจบ้านเราก็มาที่นี่กันมากเหมือนกัน
อันนี้โรงหนังแบบเก่า ผมไมู่้ว่าเขามีโรงหนังแบบในห้างเหมือนบ้านเราไหมนะ
ป้ายจราจรแบบนับเลขของเขา มีเหมือนบ้านเราเลย
หิวแล้วเราก็แวะข้างทาง เพราะเหนื่อยมาก ตอนแรกกะจะกินก๋วยเตี๋ยว แต่ราคามัน 4000 เรียว นะ (40 บาทแหนะ) เห็นเราเป็นต่างชาติหรือไร? เลยมานั่งร้านข้าวต้ม ดีอย่างคือน้ำชาฟรี และเมนูมีราคาระบุชัดเจน (ถึงแม้จะบวกเพิ่ม ก็ยังดี จะได้ประเมินได้ถูกว่าจะกินเท่าไร) แล้วก็หาญกล้าสั่งปูผัดขิง? เพราะราคามัน 120 บาทเองมั้ง ได้ปูตัวไม่เล็กไม่ใหญ่มานะ แต่รสชาด ขอบอกว่าอร่อยมาก สดด้วย ไม่เละ
ส่วนอันนี้แฟนสั่ง ผัดหมีกับหมูมั้ง อร่อยเหาะไปเลย
น้ำพริกยี่ห้อนี้ อร่อยมากๆ ว่าจะซื้อกลับแต่ลืม ถูกปากคนไทยแน่นอน มันเหมือนพริกกับน้ำมันพริกอ่ะ ไม่เผ็ดเท่าไรแต่อร่อย หลังจากนั้นก็ไปเดินเล่นริม โตนเลสาป เสร็จแล้วแวะซื้อน้ำไปกินก่อนนอน โค๊ก 25 โออิชิ 30 ประมาณนี้ละ
วันรุ่งขึ้นกะว่าจะไปดู Killing field ซะหน่อย ไม่รู้จะไกลแค่ไหน รีบๆนอนแล้วกัน เพราะเหนื่อยมาก เดินไกลเหมือนกันนะวันนี้
